Afgeschreven boek uit de schoolbibliotheek.

Van Arja gekregen op de meeting in Utrecht op 21/5/06. Brieven van de componist Vermeulen aan zijn vrouw van sept. 1944-sept. 45 (Vermeulens vrouw Anny stierf in augustus '44, maar hij bleef haar dagelijks schrijven).

Dit is het dagboek dat componist Matthijs Vermeulen (1888-1967) bijhield van 1 september 1944 tot 1 september 1945. Voor Vermeulen, die in de Tweede Wereldoorlog met vrouw en kinderen in armoede en isolement in Frankrijk woonde, was het een ontzettend zwaar jaar. Oudste zoon Roland was in Duitse krijgsgevangenschap, middelste zoon Josquin vocht aan het front.
Het dagboek begint met korte brieven die Vermeulen aan zijn vrouw Anny schreef toen ze in de nazomer van 1944 plotseling naar het ziekenhuis moest. Een week nadat ze was opgenomen hoorde Vermeulen tot zijn ontzetting dat zijn vrouw gestorven was. Na haar overlijden bleef Vermeulen haar dagelijks schrijven, in een wanhopige poging om contact met haar te houden.
De rampspoed werd nog groter toen in november 1944 het bericht kwam dat zoon Josquin was gesneuveld.
Het schrijven van de dagelijkse stukjes lijkt dat jaar Vermeulens enig overgebleven houvast te zijn. Aanvankelijk legt hij er zijn diepe wanhoop in en zijn verlangen naar een spiritueel herstel van contact met Anny. Geleidelijk aan begint hij ook enkele jeugdherinneringen op te schrijven, en gedachten en opvattingen die hij zich heeft gevormd en nog steeds vormt over zijn muziek. Hij probeert zo precies mogelijk te formuleren wat hij voelt en vindt. Het resultaat is niet alleen een ontroerend menselijk document, maar ook een muzikaal credo, weldoordacht, hartstochtelijk en vaak lyrisch.

't Is alweer een tijd geleden dat ik dit boek las, maar ik kan er nog geen afscheid van nemen en wil het graag nog een tijdje in mijn eigen boekenkast houden.

In de boekenkistjes van de AH