Afgeschreven boek uit de schoolbibliotheek.

Met dank aan Arja!

Mooi, woede in de stijl (die nog afgevlakt blijkt te zijn ook, in de eerste druk meer gescheld, woester getier), mededogen met sakkeraars, geen al te uitgesproken maar toch duidelijke aanklachten over hypocrisie, van na de bevrijding vlug van zwarte witte worden, piano’s opkopen die je niet kunt bespelen, angst in oorlog, getob, misère en toch schitterend, er is niets heroïsch aan oorlog voor de lieden die in een bezet land niet-bestaande eindje tegen de klippen op aan elkaar pogen te knopen. De taal is heel levend en komt ongekunsteld over, tegelijkertijd de charme van zinnen die net anders lopen dan in het Nederlands, ouderwetse en/of Vlaamse woorden, het geeft de stijl extra smeuïgheid voor een niet-Vlaming uit niet 1947.

Al lang geleden verder laten reizen.