De meest gelezen roman van Willem Elsschot is ongetwijfeld Lijmen (1924). Eigenlijk is het boek een moderne versie van het oeroude verhaal van de man die zijn ziel aan de duivel verkoopt. De duivel heet in dit geval Boorman, een door en door gewetenloze zakenman met een perfect inzicht in de zwakheden van de mens. Als directeur van het nepblad 'Het wereldtijdschrift' slaagt hij erin allerlei goedgelovige bedrijven voor veel geld enorme hoeveelheden waardeloos papier in de maag te splitsen. Laarmans is zijn minder gewiekste, maar niettemin zeer bruikbare assistent, die het vuile werk mag opknappen. Maar Laarmans gaat zich met de dag schuldiger voelen over zijn eigen praktijken.
Het veel minder gelezen vervolg op Lijmen is Het been (1938). Daarin vertelt Elsschot over Boormans wanhopige pogingen om een van zijn vroegere slachtoffers schadeloos te stellen. Ook zijn geweten is gaan knagen en hij probeert een ooit zwaar door hem gedupeerde weduwe het geld terug te geven dat hij haar destijds heeft afgetroggeld. Maar dat valt gek genoeg nog niet mee.

Uitgave: Grote Lijsters 1990, jaargang 1, deel 3.
Dit boek staat voorlopig op de niet-officiële bookcrossingzone op mijn werkplek.

Gereserveerd voor redfloor die het op haar wishlist heeft staan.

Edit 14/02: het boek wordt vandaag aan redfloor overhandigd. Veel leesplezier!

Van Joanazinha gekregen omdat het op mijn wenslijst stond. Heb dit boek nog nooit gelezen en dat vind ik een schande. Daarom gaat het er nu maar eens van komen. Las er laatst een goede recensie van, dus ben erg benieuwd.

Mooi boek dat, ondanks dat het al behoorlijk oud is, niet oubollig is. Het eerste verhaal beschrijft mooi hoe een oplichter zijn werk uitvoert en de worsteling die de hoofdpersoon met zijn geweten heeft. Het tweede boek werpt een heel ander licht op de zaak.

RELEASE NOTES:

Een mooie klassieker voor in de kast.