Slangen en piercings
11 journalers for this copy...
Louis is negentien jaar oud, beeldschoon en verveeld. Wanneer ze in een bar Ama ontmoet, raakt ze geobsedeerd door zijn gevorkte tong. Ze trekt bij hem in en laat haar eigen tong piercen. Ze is vastbesloten om haar grenzen steeds verder te verleggen en ze vraagt Ama’s vriend Shiba om een ontwerp te maken voor een tatoeage: een grote draak.
Door de betaling die Shiba voor de tatoeage vraagt, komt Louis terecht in een expliciete en destructieve liefdesdriehoek. Na een gewelddadige ontmoeting in de straten van Tokio verdwijnt Ama en wordt Louis voor een onmogelijke keuze gesteld.
Deze prijswinnende roman geldt nu al als een cultklassieker in Japan. Van deze instantbestseller werden meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Het is een choquerend verhaal over genot en pijn, licht en duisternis, liefde en haat.
De schrijfster ontving voor dit boek de belangrijkste literaire prijs van Japan, de Akutagawa-prijs. Het telt slechts 119 blz en leest erg snel. Maar heeft op mij wel indruk gemaakt! En, een beetje vreemd, ik had steeds het idee dat het zich in Duitsland afspeelde.
Door de betaling die Shiba voor de tatoeage vraagt, komt Louis terecht in een expliciete en destructieve liefdesdriehoek. Na een gewelddadige ontmoeting in de straten van Tokio verdwijnt Ama en wordt Louis voor een onmogelijke keuze gesteld.
Deze prijswinnende roman geldt nu al als een cultklassieker in Japan. Van deze instantbestseller werden meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Het is een choquerend verhaal over genot en pijn, licht en duisternis, liefde en haat.
De schrijfster ontving voor dit boek de belangrijkste literaire prijs van Japan, de Akutagawa-prijs. Het telt slechts 119 blz en leest erg snel. Maar heeft op mij wel indruk gemaakt! En, een beetje vreemd, ik had steeds het idee dat het zich in Duitsland afspeelde.
Ha, wat is ie er fijn snel! Ik ga er gelijk in beginnen, heb toch net m'n andere boek uit!
Dank koekiebak voor het ringen en voor 't opsturen, ik meld me snel weer!
Dank koekiebak voor het ringen en voor 't opsturen, ik meld me snel weer!
het leest inderdaad erg snel, als je je ff kwaad maakt heb je het in een uurtje uit. Ik weet (nog?) niet zo goed wat ik er van vind. Ik heb altjd wat moeite met een roman over zelfdestructie waar een soort van voyeuristisch kantje aan zit en ik vind dat dat bij deze roman ook wel zo is. Veel geweld, sex, drank, dat gaat er wel in als je een bestseller wilt schrijven. Maar aan de andere kant is het ook wel weer meer dan dit, alhoewel deze ingrediënten voor mij wel de hoofdmoot uitmaken van het boek en volgens mij ook een belangrijke rol hebben gespeeld bij het verkrijgen van de cultstatus. Ik denk overigens dat de zelfkant van de maatschappij zoals die hier beschreven wordt, met tattoos en piercings, voor de Japanners een stuk bizarder is dan voor ons, of in ieder geval voor mij. Ik kijk niet op van een piercing meer of minder en heb zelf ook een aantal tattoos, dus dat schokeffect gaat aan mij voorbij.
Nou ja, kortom, ik weet het niet zo goed. Ik ben erg benieuwd naar andere meningen! Ik ga proberen het boek deze week nog op te sturen naar iiwi.
Nou ja, kortom, ik weet het niet zo goed. Ik ben erg benieuwd naar andere meningen! Ik ga proberen het boek deze week nog op te sturen naar iiwi.
Ik heb hem ontvangen!
Ik vond het een typisch Japans boek. Het boek deed me sterk denken aan de films van Nagasaki Shunichi die ik gezien heb, een gewelddadig, smerig en hopeloos liefdesverhaal, films overigens, die voor mij door dit boek ook een diepere laag krijgen. Vandaar dat de verkoop en dat het een cultklassieker is me wel verbaast. Ik vind het mooi geschreven, maar niet orgineel. SM, zelfdestructie, in deze context, dat is toch wel vaker opgeschreven.
Ik vind piercings mooi en erotisch, hoewel een gevorkte tong niet direct de meest mooie is die ik me voor kan stellen (hoewel wel intrigerend). Een tongpiercing zelf vind ik overigens weer wel prachtig. Haar beschrijving van het zetten van de piercing vond ik een een slappe voorstelling van het werkelijke gevoel van een piercing zetten.De manier waarop ze zich ermee mishandelt in haar depressie is pijnlijk.
Het hele tweede deel, na het zetten van de tatoo vind ik, even afgezien van de afwikkeling van het in het eerste gedeelte opgezette plot, erg mooi en vreemd misschien, ook gevoelig.
Ik vind piercings mooi en erotisch, hoewel een gevorkte tong niet direct de meest mooie is die ik me voor kan stellen (hoewel wel intrigerend). Een tongpiercing zelf vind ik overigens weer wel prachtig. Haar beschrijving van het zetten van de piercing vond ik een een slappe voorstelling van het werkelijke gevoel van een piercing zetten.De manier waarop ze zich ermee mishandelt in haar depressie is pijnlijk.
Het hele tweede deel, na het zetten van de tatoo vind ik, even afgezien van de afwikkeling van het in het eerste gedeelte opgezette plot, erg mooi en vreemd misschien, ook gevoelig.
Dank voor het versturen iiwi en dank voor het ringen koekiebak. Het boek is nu bij mij. Ik probeer het dit weekend te lezen. Goed voornemen ;-)
Wat een wereld... toch herkenning, niet voor mezelf. Ooit richtte ik (met anderen) Het Meidenwegloophuis op en dat was toen de punk nog welig tierde. Inderdaad met piercings, anorexia, alcoholisme en zelfmutulaties, van veiligheidsspeld tot strijkbout. Het gedrag en de gedachtenwereld van de hoofdpersoon van dit boek komt aardig overeen met die van twee meiden van toen. Voor mij is het ook gedrag dat bij jong zijn hoort. Het 'zieke' van deze hoofdpersoon zit in het zoeken van haar 'zin in het leven'. Dat vindt ze als de partner bescherming nodig heeft. Ik vond het wel interessant om te lezen als een soort echo uit het verleden. Voor mij is het een beetje onbegrijpelijk dat dit anno 2005 geschreven kan worden. Maar misschien is deze gedachtenwereld actueler dan ooit. Ik zal Binebal pm-en of ze het boek kan ontvangen...
Het boek is in Barendrecht gearriveerd! Laat weer van mij horen!
Het volgende komt recht uit mijn hart: ik vind het een walgelijk boek. Ik heb het uitgelezen maar ik schaamde mij op dit boek op te pakken. Ik kon sommige regels gewoon niet lezen zo beschamend en weerzinwekkend vond ik het.
Sorry maar ik stuur het boek gauw door naar Mayti zodra ik het adres heb.
Sorry maar ik stuur het boek gauw door naar Mayti zodra ik het adres heb.
Het boek is veilig aangekomen op de 'brave' Veluwe. Bedankt voor het sturen, Binebal. Ben best wel benieuwd na de verschillende journal's.
Bizar. Helaas mocht de schrijfstijl me ook niet boeien dus heb het boekje niet eens uitgelezen.
Gaat verder op reis naar Captkoenig.
Bedankt voor het ringen, koekiebak.
Gaat verder op reis naar Captkoenig.
Bedankt voor het ringen, koekiebak.
Journal Entry 14 by captkoenig from Eindhoven, Noord-Brabant Netherlands on Wednesday, April 26, 2006
Van 'walgelijk' tot 'de belangrijkste literaire prijs van Japan,' de meningen zijn duidelijk zeer verdeeld. Ik ben niet helemaal onbekend met Japanse literatuur en zelfdestructie is in Japan een belangrijk thema. Ik ben benieuwd en ga het boek(je) snel lezen.
Journal Entry 15 by captkoenig from Eindhoven, Noord-Brabant Netherlands on Thursday, April 27, 2006
Als het een film was geweest, had ik bij de gedeeltes over de tongpiercing mijn ogen even dicht gedaan. Maar ik kwam er al vrij snel achter dat dit bij een boek geen enkel effect heeft.
Ondanks de hardheid vind ik het een erg geslaagd boek. Typisch Japans, waar pijn, geweld, sex, religie, traditie en de geestenwereld onlosmakelijk met elkaar verbonden lijken te zijn. Bij sommige passages zag ik de film 'Mishima' voor me, gemaakt naar het leven en werk van de Japanse schrijver Mishima, die dezelfde thema's gebruikte, met zijn eigen samoerai-leger ook een soort God probeerde te zijn en zijn leven beëindigde met een traditionele zelfmoord. Kanehara heeft zijn verhalen naar de 21ste eeuw verplaatst. Schitterend toch hoe Louis uiteindelijk haar vrijheid vindt door haar (in Japan zeer betekenisvolle) dieren ogen te geven! Bedenk dat het handelen van Louis en Shiba voor een groot gedeelte door de Kirin wordt bepaald, een mengeling tussen een hert, een koe en een wolf.
Jammer alleen dat sommige overgangen in Louis' geestelijke gezondheidstoestand wat al te abrupt zijn, alsof de schrijfster haast had het boek af te maken. Het geeft het boek aan de andere kant wel een enorme vaart.
Zelfs de lezers voor wie het geweld allemaal te veel is, moeten toch de prachtige filosofische passages en oneliners opvallen;
'Shiba-san, als jij God zou zijn, wat voor soort mensen zou je dan maken?'
'Ik zou niets aan het uiterlijk veranderen. Ik zou de mens alleen dommer maken. Zo dom als een kip. Zodat ze er niet op zouden kunnen komen dat hun God bestaat.'
'Shiba-san, wat vind je van een split-tongue?'
......
'Ik vind dat alleen God het recht heeft om de vormen van het menselijk lichaam te veranderen.'
'God moet wel een sadist zijn om mensen het leven te geven.'
Alleen bovenstaande citaten geven al aan dat Kanehara bij het beschrijven van het in boek voorkomende sadisme en masochisme eigenlijk iets heel anders bedoelt!
'Er is een rivier in mij onstaan.'
Ondanks de hardheid vind ik het een erg geslaagd boek. Typisch Japans, waar pijn, geweld, sex, religie, traditie en de geestenwereld onlosmakelijk met elkaar verbonden lijken te zijn. Bij sommige passages zag ik de film 'Mishima' voor me, gemaakt naar het leven en werk van de Japanse schrijver Mishima, die dezelfde thema's gebruikte, met zijn eigen samoerai-leger ook een soort God probeerde te zijn en zijn leven beëindigde met een traditionele zelfmoord. Kanehara heeft zijn verhalen naar de 21ste eeuw verplaatst. Schitterend toch hoe Louis uiteindelijk haar vrijheid vindt door haar (in Japan zeer betekenisvolle) dieren ogen te geven! Bedenk dat het handelen van Louis en Shiba voor een groot gedeelte door de Kirin wordt bepaald, een mengeling tussen een hert, een koe en een wolf.
Jammer alleen dat sommige overgangen in Louis' geestelijke gezondheidstoestand wat al te abrupt zijn, alsof de schrijfster haast had het boek af te maken. Het geeft het boek aan de andere kant wel een enorme vaart.
Zelfs de lezers voor wie het geweld allemaal te veel is, moeten toch de prachtige filosofische passages en oneliners opvallen;
'Shiba-san, als jij God zou zijn, wat voor soort mensen zou je dan maken?'
'Ik zou niets aan het uiterlijk veranderen. Ik zou de mens alleen dommer maken. Zo dom als een kip. Zodat ze er niet op zouden kunnen komen dat hun God bestaat.'
'Shiba-san, wat vind je van een split-tongue?'
......
'Ik vind dat alleen God het recht heeft om de vormen van het menselijk lichaam te veranderen.'
'God moet wel een sadist zijn om mensen het leven te geven.'
Alleen bovenstaande citaten geven al aan dat Kanehara bij het beschrijven van het in boek voorkomende sadisme en masochisme eigenlijk iets heel anders bedoelt!
'Er is een rivier in mij onstaan.'
vlot verhaal en zeker van deze tijd! ik vond alleen dat ze die driehoeksverhouding wel wat complexer kon maken.de dood van ama kwam eigenlijk te makkelijk,maar goed.
dit boekje reist verder naar kaylihi.
bedankt voor een middagje leesplezier :)
dit boekje reist verder naar kaylihi.
bedankt voor een middagje leesplezier :)
Trof de enveloppe met het boek vandaag aan op de eettafel toen ik van mijn werk terugkwam. Gelijk de voorkant van het boek sprak mij al heel erg aan. Heb het boekje open gedaan en bijna in één adem uitgelezen. Wat kan ik zeggen HEFTIG. Het thema tattoos & piercings spreekt mij wel aan. Heb een navelpiercing en ooit heel erg kort een tongpiercing gehad.Verder in het bezit van twee tattootjes een dolfijntje en een zonnetje. Erg braaf,maar voelde met Louis mee toen ze het liet aanbrengen. De relatie vooral met Shiba vond ik erg heftig en ik huiverde bij de gedachte hoe wild en bizar zij sex hadden. Al met al vond ik het boekje waard om gelezen te worden.
Heel erg bedankt voor het ringen en ik stuur het de volgende lezer weer op.
Heel erg bedankt voor het ringen en ik stuur het de volgende lezer weer op.
Lag gister in de brievenbus, ik ben heel benieuwd.
Tja, wat kan ik ervan zeggen. Het leest wel snel, maar de stijl vertraagde het wel enorm. Ik moest vaak dingen 2 of 3 keer lezen om te begrijpen wat er staat. Ik vraag me af of dit zo is omdat de vertaler geen afbreuk wou doen aan het origineel, of dat hij eigenlijk niet zo heel goed kan vertalen?
Ik vond het op zich wel een mooi en tragisch verhaal, de hardheid inderdaad typisch Japans en hoewel dit voor ons vreemd is, werkt die hardheid ook wel verdovend, zodat je het op een gegeven moment niet eens meer zo heel raar vindt.
Hoewel ik dit boek dus niet bepaald fantastisch vond, vind ik het wel erg leuk om iets te lezen wat van de andere kant van de wereld komt uit een cultuur waar we eigenlijk niet zo heel bekend mee zijn. Bedankt voor het ringen koekiebak!
Ik vond het op zich wel een mooi en tragisch verhaal, de hardheid inderdaad typisch Japans en hoewel dit voor ons vreemd is, werkt die hardheid ook wel verdovend, zodat je het op een gegeven moment niet eens meer zo heel raar vindt.
Hoewel ik dit boek dus niet bepaald fantastisch vond, vind ik het wel erg leuk om iets te lezen wat van de andere kant van de wereld komt uit een cultuur waar we eigenlijk niet zo heel bekend mee zijn. Bedankt voor het ringen koekiebak!
En het boek is weer thuis... Dank voor het meelezen allemaal!
Journal Entry 21 by koekiebak at - Centrum in Den Bosch / 's-Hertogenbosch, Noord-Brabant Netherlands on Saturday, May 30, 2009
Journal Entry 22 by meurtje from Den Bosch / 's-Hertogenbosch, Noord-Brabant Netherlands on Monday, June 1, 2009
Ha! En ik ben de gelukkige vinder van het boek op Jazz in Duketown. Ik ga proberen om het deze week te lezen en dan horen jullie nog van me ;).
Journal Entry 23 by meurtje from Den Bosch / 's-Hertogenbosch, Noord-Brabant Netherlands on Thursday, June 25, 2009
Ik heb helemaal geen ervaring met Japanse literatuur of films moet ik eerlijk zeggen. Wel vind ik dat het boek enorm snel weg leest en ik vind het soms zelfs wel heel makkelijk (kinderlijk?) geschreven. Al kan dat misschien ook aan de vertaling liggen want de onderwerpen zijn allerminst kinderlijk. Een leuk boekje om zo een keertje tussendoor te lezen maar een persoonlijke cultstatus zal het niet krijg.
Volgende week ga ik naar Rock Werchter en dan neem ik 'm mee!
Volgende week ga ik naar Rock Werchter en dan neem ik 'm mee!