A friend lent me this book. I find the topic of the food industry fascinating, since this particular line of work seems to be more about industry than about feeding people.

Een draad in het bookcrossing forum over dit boek:
Het is twee uur in de nacht en ik kan er niet van slapen. Ik heb het nog niet eens uit. "Not on the label" van Felicity Lawrence. Het gaat over onze voeding.
Nou probeer ik, zoals meer van jullie, om zoveel mogelijk schoon, dwz biologisch, te eten, zoveel mogelijk producten hier uit de streek, in verband met vervoer en zo, geen Braeburn appels uit Nieuw-Zeeland (no offence Niana), zo min mogelijk bewerkte voedingsmiddelen, al helemaal geen kant-en-klaar maaltijden of in elkaar geknutselde high-tech rommel zoals de kip-nugget. En Max Havelaar, waar mogelijk.
Maar nou weet ik ook weer waarom. Felicity Lawrence, een journaliste voor de Guardian, deed undercover onderzoek naar de oorsprong van onze meest geconsumeerde voedingsmiddelen. Brood, kip, fruit, koffie en nog een paar. Van de achterkant van het boek, een ruwe vertaling:
"Van boerderij naar fabriek en van opslag naar verpakking, ontdekt ze waarom afval van de rundvlees- en varkensslachterij in kipfilet terechtkomt, waarom één derde van alle appels wordt weggegegooid, en waarom brood vol lucht en water zit. En ze laat zien hoe overgewicht, de op slavernij lijkende omstandigheden voor migrante arbeiders, eindeloze files met vrachtverkeer, verruïneerde akkers in Europa en hongerende boeren in Afrika allemaal verband houden met een handjevol grootwinkelbedrijven, die een niet eerder vertoonde controle hebben over wat we eten en waar we het vandaan halen."

Stel je een zandloper voor. Aan de ene brede kant, 160 miljoen Europese consumenten. Aan de andere kant, drie-en-een half miljoen boeren en voedselproducenten, overal ter wereld, die produceren voor de Europese markt. Nou de wespentaille in het midden: 110 inkopers, van alle grote Europese supermarktketens - Ahold, Lidl, Aldi, Carrefour, Sainsbury's en zo nog een paar. Zet een pijltje bij de wespentaille. Een woord bij het pijltje: Macht. Beter gezegd: Almacht. Bijvoorbeeld om de producenten uit te wringen met inkoopprijzen die hem dwingen om onderbetaalde en zwartwerkende illegalen in te huren - voor zo lang als de oogst duurt. Om van een appelboer te eisen dat een bepaald soort appels een 'blozing' - rood op een groene ondergrond - van tussen de 15 en 17 % mag hebben. Daar is een apparaat voor, de "Greefa Intelligent Quality Sorter" die dat meet, per vierkante millimeter, al het anders gebloosde fruit wordt tot pulp vermalen, daar krijgt de boer geen geld voor. Ach, je hebt het allemaal wel gehoord, het geknoei met vlees, de hoeveelheid pesticiden, het gesleep met grondstoffen de wereld over, het verlies van smaak ten gunste van 'shelf life' en zo verder. Ik wist er ook wel van, zelfs meer dan gemiddeld, maar niet eerder zag ik de verbanden tussen het één en het ander zo duidelijk en werd ik zó boos van de voorbeelden en de immense onrechtvaardigheid.
Denk nou niet meteen: maar dat wil ik helemaal niet weten, want ik kan er toch niks aan doen - dat kun je wel. Er zijn alternatieven genoeg en God weet dat we het niet redden met 160 miljoen consumenten die het niet willen weten en er gewoon aan mee blijven betalen.

Twee redenen om niet meer te eten wat de voedingsindustrie je voorzet:
Je wordt genaaid waar je bijstaat
Je kunt er ziek van worden.
Nog een paar redenen, die ik ook wel zwaarwegend vind: de planeet wordt er ziek van, de mensen die de grondstoffen produceren, worden genaaid waar ze bijstaan en alle winsten gaan naar een paar multinationals. Nou, laat mij dan maar lekker van de boerderij eten en dan wat minder vaak vlees.

Dit exemplaar van het boek heb ik geleend, van een niet-crosser, maar misschien mag ik hiervan een ring maken, anders zorg ik zelf voor een exemplaar.
Ik schrijf vast in, ik ben zo vrij:
- niana
- papaver
En verder? iiwi? dutch-flybaby? Elefteria? nrrdgrrl? Plinius? owlet, als je tijd hebt?

Grappig, drie van de recensie-uitspraken zijn zeer van toepassing: "I can't remember when a book made me more angry."
"This book doesn't make for a good night's sleep (nee, inderdaad, het is nu kwart voor drie 's nachts) but is compusily readable. It is the sort of book that changes attitudes."
"This is a great book that anyone who eats, should read." En daar besluit ik het maar mee.

Er vormt zich een ring.
- niana, maar die heeft 'm zelf inmiddels
- papaver
- iiwi - leest hem nu
- olifant
- nrrdgrrl
- mopperhond
- janna2
- dutch-flybaby
- gnoe
- uhmmm
- jehanne
- granuaile
en terug naar mij.

En nu heb ik het uit. Vooral het laatste hoofdstuk is zeer inspirerend, want het is niet allemaal ach en wee en wat is het toch verschrikkelijk, maar vooral: en nu is het genoeg geweest. Dit kunnen wij zelf allemaal doen om iets te veranderen. En dan beschrijft ze hoe ze zelf de dingen organiseert met betrekking tot het eten voor haar gezin met drie kinderen, midden in Londen.
Even kijken of deze geringd kan worden, of het nieuwe exemplaar wat over twee weken uit Ierland komt, van een genereuze bookcrosser aldaar.