Vroeger heb ik hiervan ontzettend genoten, maar ik heb het nooit zelf in de boekenkast gehad. Nu krijg ik zomaar deel een en twee, van yvonnep. Dankjewel!

Tsja, vroeger, toen genoot ik inderdaad van verhalen over geheimzinnige wouden waar je te paard doorheen reist, met een Belangrijke Missie.
Nu denk ik: ach, zo ging dat inderdaad, die hiërarchie waarin ridders de enige mannen waren die er toe doen en vrouwen al helemaal geen rol spelen in het verhaal. Nu loop ik daar niet meer zo warm voor.
Niettemin, ik heb het in één keer uitgelezen, ik heb toch wel genoten, van de hoofdpersoon, de natuurbeschrijvingen en de liefde voor zijn paard. Ik houd hem, voor later, voor mijn kind, wanneer die lezen kan.
Op naar deel twee.