herinnering aan mijn droeve hoeren
11 journalers for this copy...
Nadat ik zoveel mensen enthousiast over dit boek heb zien vertellen (internet, ha!) heb ik dit aangeschaft. Ik ben er gisteren in begonnen en tot dusver is het zeer aangenaam.
"Herinnering aan mijn droeve hoeren is het aangrijpende verhaal van een man die zichzelf op zijn 90e verjaardag door bemiddeling van een bevriende bordeelhoudster op een ongebruikelijk cadeau trakteert: een jong meisje, maagd nog.
Tussen de oude man en het meisje groeit een ontroerende, maar eenzijdige relatie.
De oude man wordt voor het eerst in zijn leven echt verliefd, terwijl het meisje in zijn aanwezigheid voornamelijk slaapt als gevolg van het werk dat zij in een fabriek verricht".
Gabriel Garcia Marquez slaagt erin om de belevenissen en gedachten van een oude man te vervlechten in een gepassioneerde roman over de liefde - en de naderende dood.
Een betrekkelijk dun boekje met een prachtig verhaal.
Leuk, het boekje gaat reizen! De af te leggen weg tot nu toe:
Dettie
Hellehond
Redfloor
Iiwi
croixdeguerre
Barbje
mel723
Yilla
Hadazah
Taowaki (v/h Beppie)
"Herinnering aan mijn droeve hoeren is het aangrijpende verhaal van een man die zichzelf op zijn 90e verjaardag door bemiddeling van een bevriende bordeelhoudster op een ongebruikelijk cadeau trakteert: een jong meisje, maagd nog.
Tussen de oude man en het meisje groeit een ontroerende, maar eenzijdige relatie.
De oude man wordt voor het eerst in zijn leven echt verliefd, terwijl het meisje in zijn aanwezigheid voornamelijk slaapt als gevolg van het werk dat zij in een fabriek verricht".
Gabriel Garcia Marquez slaagt erin om de belevenissen en gedachten van een oude man te vervlechten in een gepassioneerde roman over de liefde - en de naderende dood.
Een betrekkelijk dun boekje met een prachtig verhaal.
Leuk, het boekje gaat reizen! De af te leggen weg tot nu toe:
Dettie
Hellehond
Redfloor
Iiwi
croixdeguerre
Barbje
mel723
Yilla
Hadazah
Taowaki (v/h Beppie)
Herinnering aan mijn droeve hoeren
Gabriel García Márquez
Een klein juweeltje van 128 pagina's.
'Voor mijn negentigste verjaardag wilde ik mezelf trakteren op een waanzinnige liefdesnacht met een jonge maagd' is de openingszin. De "ik" is volgens eigen zeggen "Een lelijke, verlegen en anachronistische man die al veertig jaar lang 'nieuwsopblazer' is. Een heel klein mannetje, zonder verdiensten of roem, die niets na te laten zou hebben aan diegene die hem overleven als de feiten er niet waren geweest die ik hier zo goed mogelijk zal vertellen ter nagedachtenis aan mijn grote liefde."
Hij woont in zijn ouderlijk huis tussen zijn boeken en de pianola, meer heeft hij niet nodig. Hij schrijft wekelijks zijn stukjes voor de krant zo ook de dag van zijn negentigste geboortedag. Maar... ineens dacht hij "daar komen mijn negentig jaren aan" en deze gedachte maakte dat hij besloot Rosa Cabarcas te bellen, de eigenares van een clandestien huis. Vroeger was hij een goede klant daar maar nu heeft hij haar twintig jaar niet meer gezien of gesproken.
Het enige wat hij zegt is :"Vandaag dan". Zij moet voor een maagd zorgen en wel dezelfde dag (hij is immers 90, je weet maar nooit). Rosa belooft hem terug te bellen en dan is het wachten, wachten, wachten. Eindelijk gaat de telefoon, ze heeft een veertienjarige maagd gevonden. Klokslag tien uur moet hij er zijn. Hij knapt zich op, trekt zijn wit linnen pak aan en gaat op pad.
Rosa ontvangt hem en leidt hem naar de kamer van het meisje. Zij ligt naakt te slapen door de broom en valeriaan die Rosa haar gegeven heeft. Hij vindt het meisje prachtig: 'Die nacht ontdekte ik wat een onwaarschijnlijk genot het was om het lichaam van een slapende vrouw te bekijken zonder de drang van de begeerte of de hindernissen van de gêne.'
Er gebeurt dus helemaal niets die nacht. Hij kijkt alleen maar naar het slapende meisje en gaat 's ochtends weg en geeft een kus op haar voorhoofd ten afscheid. Vele nachten volgen en al die nachten gebeurt er niets maar in zijn hoofd wel. Hij heeft vele vrouwen genoteerd in zijn boekje "Herinnering aan mijn droeve hoeren" met wie hij een (altijd betaalde) nacht doorgebracht heeft maar deze nachten met het slapende meisje zijn uniek. Zij is zijn grote liefde. Zij is dag en nacht in zijn gedachte, hij blaast geen nieuws meer op maar begint columns te schrijven over liefde en verliefdheid met groot succes. Hij fietst al luid zingend door de straten. "Alsof hij Caruso zelf was'.
Door dit verhaal heen geweven zijn de beschouwingen van hemzelf, over zijn ouder wordend lichaam, wat echter met de nodige humor en optimisme beschreven wordt. Hij vertelt laconiek over de pijntjes waaraan hij gewend is geraakt, over zijn lijf en het feit dat hij nooit mooi is geweest dus waarom treuren over ouder worden? De ontmoetingen met Rosa zijn prachtig beschreven. Beiden weten dat ze ouder zijn geworden, dat het bruisende verdwenen is maar beiden accepteren ze dat en leven hun leven naar hoe ze zich voelen, niet naar hun leeftijd. De lichte melancholie en ironie maken het juist zo mooi. Kortom een aanrader dit boekje.
Oorspronkelijke titel: Memoria de mis putas tristes
Vertaler: Mariolein Sabarte Belacortu
ISBN 9029076070 Gebonden, 128 pagina's Verschenen: november 2004 Uitgeverij Meulenhoff
Gabriel García Márquez
Een klein juweeltje van 128 pagina's.
'Voor mijn negentigste verjaardag wilde ik mezelf trakteren op een waanzinnige liefdesnacht met een jonge maagd' is de openingszin. De "ik" is volgens eigen zeggen "Een lelijke, verlegen en anachronistische man die al veertig jaar lang 'nieuwsopblazer' is. Een heel klein mannetje, zonder verdiensten of roem, die niets na te laten zou hebben aan diegene die hem overleven als de feiten er niet waren geweest die ik hier zo goed mogelijk zal vertellen ter nagedachtenis aan mijn grote liefde."
Hij woont in zijn ouderlijk huis tussen zijn boeken en de pianola, meer heeft hij niet nodig. Hij schrijft wekelijks zijn stukjes voor de krant zo ook de dag van zijn negentigste geboortedag. Maar... ineens dacht hij "daar komen mijn negentig jaren aan" en deze gedachte maakte dat hij besloot Rosa Cabarcas te bellen, de eigenares van een clandestien huis. Vroeger was hij een goede klant daar maar nu heeft hij haar twintig jaar niet meer gezien of gesproken.
Het enige wat hij zegt is :"Vandaag dan". Zij moet voor een maagd zorgen en wel dezelfde dag (hij is immers 90, je weet maar nooit). Rosa belooft hem terug te bellen en dan is het wachten, wachten, wachten. Eindelijk gaat de telefoon, ze heeft een veertienjarige maagd gevonden. Klokslag tien uur moet hij er zijn. Hij knapt zich op, trekt zijn wit linnen pak aan en gaat op pad.
Rosa ontvangt hem en leidt hem naar de kamer van het meisje. Zij ligt naakt te slapen door de broom en valeriaan die Rosa haar gegeven heeft. Hij vindt het meisje prachtig: 'Die nacht ontdekte ik wat een onwaarschijnlijk genot het was om het lichaam van een slapende vrouw te bekijken zonder de drang van de begeerte of de hindernissen van de gêne.'
Er gebeurt dus helemaal niets die nacht. Hij kijkt alleen maar naar het slapende meisje en gaat 's ochtends weg en geeft een kus op haar voorhoofd ten afscheid. Vele nachten volgen en al die nachten gebeurt er niets maar in zijn hoofd wel. Hij heeft vele vrouwen genoteerd in zijn boekje "Herinnering aan mijn droeve hoeren" met wie hij een (altijd betaalde) nacht doorgebracht heeft maar deze nachten met het slapende meisje zijn uniek. Zij is zijn grote liefde. Zij is dag en nacht in zijn gedachte, hij blaast geen nieuws meer op maar begint columns te schrijven over liefde en verliefdheid met groot succes. Hij fietst al luid zingend door de straten. "Alsof hij Caruso zelf was'.
Door dit verhaal heen geweven zijn de beschouwingen van hemzelf, over zijn ouder wordend lichaam, wat echter met de nodige humor en optimisme beschreven wordt. Hij vertelt laconiek over de pijntjes waaraan hij gewend is geraakt, over zijn lijf en het feit dat hij nooit mooi is geweest dus waarom treuren over ouder worden? De ontmoetingen met Rosa zijn prachtig beschreven. Beiden weten dat ze ouder zijn geworden, dat het bruisende verdwenen is maar beiden accepteren ze dat en leven hun leven naar hoe ze zich voelen, niet naar hun leeftijd. De lichte melancholie en ironie maken het juist zo mooi. Kortom een aanrader dit boekje.
Oorspronkelijke titel: Memoria de mis putas tristes
Vertaler: Mariolein Sabarte Belacortu
ISBN 9029076070 Gebonden, 128 pagina's Verschenen: november 2004 Uitgeverij Meulenhoff
Journal Entry 4 by Dettie at Brievenbus in Castricum, A Bookring -- Controlled Releases on Thursday, March 23, 2006
Released 18 yrs ago (3/24/2006 UTC) at Brievenbus in Castricum, A Bookring -- Controlled Releases
WILD RELEASE NOTES:
RELEASE NOTES:
En de herinnering gaat op weg naar Hellehond.
Veel leesplezier!
En de herinnering gaat op weg naar Hellehond.
Veel leesplezier!
Eergisteren lag dit boek in de brievenbus! Ik ga het deze week lezen.
Mooi verhaal. Melancholiek maar niet heel zwaar. Tja, dat oud worden en oud zijn, zo jammer dat dat onomkeerbaar is. Het boek gaat door naar Redfloor.
Vandaag ontvangen van Hellehond. Bedankt! Het gaat op de stapel ringboeken (Twee wachtenden op het moment)
Dit boek wilde ik al tijdens eens lezen, maar ik vond het altijd zo zonde om te kopen omdat het zo dun is:) Mooi boek, goed geschreven, al moest ik er wel even aan wennen dat er eigenlijk niks in het boek gebeurt. De andere boeken van Márquez vond ik wat boeiender, maar deze was ook niet verkeerd. Het gaat door naar iiwi.
3 van de 4 boeken die vandaag op de mat lagen. Xij is roze! Ik hoop maar dat de stofkaft er inderdaad niet bij zat, anders is die ergens onderweg verloren gegaan.
En nu is het uit, en ik weet eigenlijk nog niet wat ik er van vind.
het gaat zo op de post naar Croixdeguerre.
het gaat zo op de post naar Croixdeguerre.
ik ben heel benieuwd naar dit boekje, heb er al veel goeds over gehoord. En, wonder boven wonder, ik heb op dit moment niks om te lezen, dus ik begin er gelijk in!
iiwi bedankt vor het opsturen en Quembel voor het kopen en ringen!
iiwi bedankt vor het opsturen en Quembel voor het kopen en ringen!
Eindelijk heb ik het uit. Weinig tijd gehad om te lezen de afgelopen week, vandaar dat het wat lang duurde (voor mij doen dan). Ik vond het een beetje tegenvallen, maar misschien komt dat ook wel door te hoog gespannen verwachtingen. Ik was vroeger helemaal gek van Marquex, heb dan ook zo'n beetje al zijn romans gelezen en deze haalt het daar, wat mij betreft niet, bij. Op zich is het best een mooi verhaal en het is ook mooi geschreven, maar het raakt me niet, misschien ook wel omdat ik de hoofdpersoon wat narcistisch en egocentrisch vind.
Even goed bedankt voor het ringen Quembel, het boek gaat door naar de volgende lezer!
Even goed bedankt voor het ringen Quembel, het boek gaat door naar de volgende lezer!
Het boek is hier! Het gaat even op de stapel...
Het lag niet zo lang op die stapel... :-) Wat vond ik er van? Moeilijk! Heb het wel in één keer uitgelezen, maar lag ook lekker op de bank. Kon me echter nauwelijks verplaatsen in de 'ik'. Wat een intiem verhaal had kunnen zijn bleef voor mij dus 'afstandelijk'. Moeilijk hoor, had veel goeds gehoord over de schrijver, maar dit boek overtuigt me nog niet.
Kan echter ook aan mijn stemming liggen...
Kan echter ook aan mijn stemming liggen...
Hij lag vandaag in de bus. Bedankt Barbje voor het sturen en de leuke verrassing :)
Hele drukke week gehad en dus geen tijd om het boek te melden. Maar het is veilig aangekomen, bedankt voor het sturen mel723.
Er gebeurt eigenlijk helemaal niks in dit boek en toch lees je het uit. Wat ik er van vind? Moeilijk...
In mijn ogen is de oude man een pedofiel, of zie ik dit te zwart/wit? Nee, denk het niet, het was toch de bedoeling om sex met het meisje te hebben.
Vreemd boek, zeker omdat dat dat feit niet echt storend is.
Bedankt voor het ringen Quembel!
Op naar de volgende!
In mijn ogen is de oude man een pedofiel, of zie ik dit te zwart/wit? Nee, denk het niet, het was toch de bedoeling om sex met het meisje te hebben.
Vreemd boek, zeker omdat dat dat feit niet echt storend is.
Bedankt voor het ringen Quembel!
Op naar de volgende!
Journal Entry 18 by hadazah from Joure, Fryslân (Friesland) Netherlands on Thursday, September 14, 2006
dit was de eerste kennismaking met deze schrijver en ik vond dit boek niet zoveel vertellen,in mijn ogen een zielige oude man verhaal. dit boek gaat verder op reis.....
mischien zijn zijn andere boeken beter.
mischien zijn zijn andere boeken beter.
Vandaag arriveerde dit boek per post, dankjewel Hadazah en Quembel. Ben benieuwd.
Ik heb het boek nog niet gelezen, maar wel heb ik zelf een exemplaar cadeau gekregen. Als ik dat uit heb, zal ik proberen eraan te denken hier alsnog een journal entry te schrijven. Dit ringboek gaat vandaag terug naar huis. Bedankt voor het lenen, Quembel!
Boek verzonden op 30 oktober.
Boek verzonden op 30 oktober.
Marquez is alweer geruime tijd thuis. Ik vond het leuk om hem met jullie te delen.
Toedeloe
Quembel
Toedeloe
Quembel
Marquez is alweer geruime tijd thuis. Ik vond het leuk om hem met jullie te delen.
Toedeloe
Quembel
Toedeloe
Quembel