Koos van Zomeren is mijn literaire entree in de Nederlandse natuur.
Ik houd van zijn verwondering en hoe hij die in de pen weet te vatten. Ik kan ze ook eindeloos weer lezen, zijn stukken, over de vogeltrek, koeien in een stal, of buitenkoeien, natuurbescherming in Nederland en de waanzin daarvan, zijn jeugdherinneringen, Rekel de hond. Ik blader op zoek naar een citaat en ben zó een half uur verder.
Kostbaar, dit.