Permacultuur betekent permanente agricultuur, een totaalbenadering voor het ontwikkelen van land- en tuinbouwsystemen naar het model van natuurlijke ecosystemen. Fransje de Waard schijnt een autoriteit te zijn op dit gebied. Het intrigeert me. Ze schrijft ook over hoe je de gezichtspunten kunt realiseren dicht bij huis, op je balkon en in je buurt.

Permacultuur is een vorm van landbouw en natuurbeheer en, zo je wilt, tuinontwerp en moestuinaanleg. Nee, ik zeg het verkeerd, het is een manier van denken, die je bij landbouw en natuurbeheer en tuinontwerp en moestuinaanleg als uitgangspunt kunt gebruiken. Het gaat over het volgende: als je bijvoorbeeld kijkt naar een stuk bos, naar alle elementen daarin, dan zie je dat alles op elkaar is afgestemd - de bomen en de planten, de knagers en de vliegers en de bodembeestjes en alles heeft een functie, alles dient tot voeding en groei. En hee, en hoeft nooit kunstmest bij! En je hoeft ook niet elk jaar te ploegen! De bodem is gezond en houdt haar eigen gezondheid in stand, omdat alles wat er leeft, afsterft en weer in de bodem wordt opgenomen. Dat principe, die krachten, kun je voor je laten werken in plaats van ertegenin te gaan. Dat is heel mooi als je een stuk bos wilt aanleggen of een boerderij hebt, maar in je eigen achtertuin of vensterbank werkt het ook en het resultaat is een gezonde oogst en een verbondenheid met het Leven wat voor ons zorgt.
Dat was de eye-opener voor me, ik die met lede ogen en pijn in het hart steeds maar moet toezien hoe om ons heen, in de buurt, er steeds minder groen en bomen overblijven. Ik mis het gevoel van levende natuur om me heen ontzettend en had het idee, dat je daarvoor naar de ongerepte natuur moet, waar de mens geen invloed meer heeft. Nou, dat hoeft dus niet, je kunt het zich onder je neus zien afspelen, als je maar goed kijkt.
Ik ben van plan om ons piepkleine achtertuintje, waar ik geen bemoeienis mee had, opnieuw in te delen en op deze manier fruit te kweken. Biologische groente en vlees eten we al, maar biologisch fruit is erg duur en als we het zelf laten groeien, scheelt dat weer in de bestrijdingsmiddelen die er over de planeet worden uitgestort en waar wij ons deel ook van binnenkrijgen. O ja, en het lijkt me heerlijk om pal onder mijn neus allerlei heerlijks te zien groeien en rijpen. De technieken staan uitgebreid beschreven.
Kortom, een inspirerend, prachtig boek.
Van de site www.permacultuur.tk: "De huidige biologische landbouw probeert gewassen te verbouwen in een monocultuur wat automatisch vele problemen met zich meebrengt. In de Natuur zie je namelijk nooit een monocultuur simpelweg omdat dit overlevingstechnisch heel onhandig is. Permacultuur trekt biologische landbouw veel verder door en probeert een voedselvoorzieningssysteem te bouwen wat de sterkte heeft van een natuurlijk ecosysteem. Het creeert een menselijk habitat."

Mijn man is het nu aan het lezen, mijn Creoolse man, die is opgegroeid met allerlei lekkers van eigen erf in Paramaribo. Waarschijnlijk staat er weinig nieuws in voor hem.

inmiddels hebben wij twee soorten druiven en aardbeien uit de tuin. En krieleitjes. Dankzij mijn Creoolse man.
Dit boek mag op de boekenplank van Aardehuis, om veel gelezen te worden.