*BOEKRING* Komt een vrouw bij de dokter *BOEKRING*

by Kluun | Literature & Fiction |
ISBN: Global Overview for this book
Registered by wingjanna2wing of Castricum, Noord-Holland Netherlands on 10/23/2004
Buy from one of these Booksellers:
Amazon.com | Amazon UK | Amazon CA | Amazon DE | Amazon FR | Amazon IT | Bol.com
15 journalers for this copy...
Journal Entry 1 by wingjanna2wing from Castricum, Noord-Holland Netherlands on Saturday, October 23, 2004
"Komt een vrouw bij de dokter" is het schaamteloze verslag van een man die in de bloei van zijn leven de terminale ziekte van zijn vrouw beleeft. Rauw, ontroerend, en steeds met humor. Een stijl die net als de diagnose als een mokerslag aankomt.
"Komt een vrouw bij de dokter" laat zien hoe je óók ziek kunt zijn. Tegelijkertijd is het een ode aan de liefde.

Niets aan toe te voegen. Een indrukwekkend boek!

Journal Entry 2 by wingjanna2wing from Castricum, Noord-Holland Netherlands on Saturday, October 23, 2004
Geef ik morgen te leen aan Wandering. Ik probeer er een ring van te maken, maar weet niet of dat gaat lukken. Inmiddels weet ik dat wel en de lijst ziet er als volgt uit:

Wandering
Bien
Koekiebak
Willemijn
MaaikeB
NienkeG
Erna
Biba89
granuaile
Pytus

Journal Entry 3 by wandering from Breda, Noord-Brabant Netherlands on Sunday, October 24, 2004
Ik heb al veel goede recencies van dit boek gezien en dat maakt me er erg nieuwschierig naar. Bedankt voor het ringen, Janna2!

Journal Entry 4 by wandering from Breda, Noord-Brabant Netherlands on Sunday, November 21, 2004
Mooi boek! Een verhaal over echte mensen, met hun fouten en hun mooie momenten. De tranen met tuiten die heel bekend Nederland volgens de kaft heeft geplengd zijn bij mij uitgebleven, maar de laatste pagina's veroorzaakten ook bij mij een brok in de keel. Wat is kanker toch een vreselijke ziekte en wat kan het een mensenlichaam toch totaal slopen.

De tekstboxen die gebruikt worden in het boek vond ik in het begin erg irritant, omdat ze steeds het verhaal onderbreken. Maar later ging ik ze eigenlijk wel waarderen omdat ze zo kort en bondig mensen en locaties introduceren die in het verhaal een rol spelen, ze hierdoor niet in de verhaallijn opgenomen hoeven te worden en het boek ook niet onnodig dikker maken.

Stijn en Carmen zijn een stel mensen waar ik op het eerste gezich niets mee zou hebben omdat ze zo'n keurig opgepoetst en trendy leventje leiden. Misschien maakt dat het boek ook wel extra boeiend, het feit dat dergelijke tegenspoed geen onderscheid maakt tussen mensen.

Journal Entry 5 by Bien from Dokkum, Fryslân (Friesland) Netherlands on Thursday, November 25, 2004
Dit boek gisteravond gekregen van de buurman, de postbode had het aan hem gegeven omdat het net niet door de brievenbus paste.
Dit is mijn eerste boekring sinds ik bookcrosser ben, ik ben er heel benieuwd naar en zal er snel aan beginnen.

Journal Entry 6 by Bien from Dokkum, Fryslân (Friesland) Netherlands on Friday, November 26, 2004
Ik heb het boek bijna in 1 keer uitgelezen, had moeite om het weg te leggen. Ondanks dat het met humor is geschreven, kreeg ik onder het lezen toch regelmatig een triest en soms wat angstig gevoel.
Het is een pijnlijk eerlijk boek. Naarmate het boek vorderde kreeg ik meer respect voor Stijn. Maar de meeste bewondering had ik voor Carmen, voor de manier waarop ze in het leven stond en hoe ze er afscheid van heeft genomen.

Bedankt voor deze ring, Janna2

Journal Entry 7 by Bien from Dokkum, Fryslân (Friesland) Netherlands on Tuesday, November 30, 2004
Het boek is onderweg naar Koekiebak. Ik heb het niet verpakt in de mooie envelop waarin het kwam, omdat ik bang ben dat het niet in de brievenbus past. Hoop dat het boek niet beschadigd raakt onderweg, het ziet er namelijk nog piekfijn uit.

Journal Entry 8 by koekiebak from Tilburg, Noord-Brabant Netherlands on Wednesday, December 1, 2004
Tjonge! Wat een harde bons gaf dit boek op de deurmat!!!! Het is ook dikker dan ik dacht... Ik ben erg benieuwd naar dit verhaal, maar het komt onder mijn twee andere ringboeken te liggen.

En bedankt voor de kaart Bien!

Journal Entry 9 by koekiebak from Tilburg, Noord-Brabant Netherlands on Saturday, December 18, 2004
Het boek was heel anders dan ik verwacht had. Ik ergerde me behoorlijk aan het platte taalgebruik en aan het liederlijke gedrag van de hoofdpersoon, Stijn. Kon me niks bij deze levensstijl voorstellen, wil helemaal niet weten dat sommige mensen er zo - oppervlakkig, op het uiterlijk en onmiddelijke bevrediging gericht - op los leven. Toch had ik de drang om door te lezen.
Het ziekteproces was een ware nachtmerrie. Op het eind ging Stijn zich eindelijk gedragen zoals ik normaal zou vinden, en begon ik hem wat sypathieker te vinden.
Ik schrik wel een beetje van mijn eigen oordeel: ben ik echt zo intolerant?
Ik heb niet hoeven huilen, wel eenmaal 'vochtige ogen' gehad.
Ben toch blij dat ik het heb mogen lezen. Hoop zoiets nooit mee te maken!
Bedankt voor het ringen, Janna2!!!!

Journal Entry 10 by koekiebak at Café Averechts in Utrecht, Utrecht Netherlands on Saturday, January 22, 2005

Released 19 yrs ago (1/23/2005 UTC) at Café Averechts in Utrecht, Utrecht Netherlands

WILD RELEASE NOTES:

RELEASE NOTES:

Het boek gaat naar Willemijn, die waarschijnlijk zelf niet naar de meeting komt. Powerhouse is zo lief om voor koerier te willen spelen!!! Dank, Powerhouse...

Journal Entry 11 by koekiebak from Tilburg, Noord-Brabant Netherlands on Sunday, January 23, 2005
Helaas was de beoogde koerier niet bij de bijeenkomst... Het boek gaat deze week dan maar per post op weg naar Willemijn!!!

Journal Entry 12 by koekiebak from Tilburg, Noord-Brabant Netherlands on Wednesday, January 26, 2005
Wijziging van het plan: ik geef het boek vrijdag aan Jgralike. Zij zorgt ervoor dat het boek over enkele weken bij Willemijn terecht komt!

Journal Entry 13 by jgralike from Almelo, Overijssel Netherlands on Tuesday, February 1, 2005
Plan B met een toevoeging: binnenkort overhandig ik het boek aan Willemijn, intussen heb ik het zelf ook gelezen.
Aan het commentaar van Koekiebak heb ik weinig toe te voegen. Hoewel, ik vond Stijn aan het eind nog steeds een vent waar je zo weinig mogelijk mee te maken moet hebben, ik begrijp niet wat al die vrouwen in hem zagen en al helemaal niet waarom zijn vrouw niet toch bij hem wegging. Tja, het is geschreven vanuit zijn beleving, meer inzicht in het antwoord op die vragen is dus niet te verwachten.
Ook ik heb het boek dus uitgelezen, ondanks alle weerzin tegen het taalgebruik en de strapatsen van de ik-figuur. Blijkbaar is er net genoeg om je tot het einde door te laten lezen.

Journal Entry 14 by biba89 from Olst, Overijssel Netherlands on Friday, February 4, 2005
Plan B met toevoeging C: ik heb het in ontvangst genomen, kataklop kataklop mee naar Deventer, Willemijn een PM gestuurd voor een overhandiging en zolang nog geen antwoord dan snel zelf lezen. Ik ben benieuwd.

Edit: ik zie nu pas dat ik al op de lijst stond voor deze ring! Nu, ik heb hem al uit.
Tsja. Twee dingen blijven me bij: die beschrijving van het verloop van de ziekte van Carmen, en hoe zij daar zelf in staat. Dat vond ik mooi om te lezen en waardevol. Mijn moeder heeft ook kanker.
En dat gedrag van Stijn, die zijn pik achternaloopt, hoe liefdeloos ik dat vind van hem. Vooral dat hij het zelf blijkbaar okee vindt, hij heeft er zelfs een woord voor bedacht. Monofobie, oftewel de panische angst om monogaam te zijn.
Al met al toch een aanrader. Tenslotte hoef je een hoofdpersoon ook niet aardig te vinden. O, het was autobiografisch? Nou, dan vind ik de schrijver ook niet aardig.

Journal Entry 15 by biba89 from Olst, Overijssel Netherlands on Friday, February 25, 2005
Willemijn en ik doen verwoede pogingen tot overhandiging. Het komt goed.

Journal Entry 16 by Willemijn from Deventer, Overijssel Netherlands on Sunday, February 27, 2005
Gelukt! Vanmiddag tijdens een hartstikke leuke bookcrossing-bijeenkomst in Nijmegen in boekhandel A Priori. Verder zal ik de entries nog niet lezen en mijn eigen oordeel vormen. Ik ben benieuwd.

Journal Entry 17 by Willemijn from Deventer, Overijssel Netherlands on Monday, February 28, 2005
Gisteravond om tien uur in begonnen en om één uur dichtgeslagen. In één ruk, inderdaad, zo'n boek is het. Brengt het iets nieuws? Nee. Is het een indrukwekkend boek? Ja, juist daarom misschien. De schrijver maakt de ontluistering van kanker en de vaak onhandige manier waarop wij (artsen, vrienden, partners) daar mee om gaan pijnlijk duidelijk. Ik ben het eens met vorige lezers die stellen dat Stijn een lul is. Je zult toch met zo'n mooi weer figuur getrouwd zijn. Zijn ommekeer op het eind zie ik helaas ook alleen maar als oppoetserij van zijn eigen ego. Ik heb van nabij mogen mee maken hoe mee-leven en mee-lijden ook kan. De dood wordt er niet zachter van, het leven wel.

Ik zal MaaikeB vragen wat een goed overhandigingsmoment is; het boek lijkt me te dik voor de brievenbus.

Journal Entry 18 by MaaikeB from Zeist, Utrecht Netherlands on Thursday, March 10, 2005
Heb het boek vandaag door Willemijn overhandigd gekregen. Ik was helemaal vergeten dat ik me voor deze ring had opgegeven. Zit me al bij voorbaat op te winden over die Stijn, maar heb veel zin om het boek te lezen.

Journal Entry 19 by MaaikeB from Zeist, Utrecht Netherlands on Tuesday, March 15, 2005
Ik heb niets toe te voegen aan de eerdere commentaren. Na de eerste 90 bladzijden had ik het wel gehad met die Stijn, toen heb ik de laatste 90 gelezen en Carmen bewonderd en nu gaat het boek snel verder. Brrr.

Journal Entry 20 by nienkeg from Haarlem, Noord-Holland Netherlands on Saturday, March 19, 2005
Al heel lang wilde ik dit boek een keertje lezen, vandaag lag het in de brievenbus!
Ben benieuwd!

Ondanks alle verhalen vond ik het een prachtig boek.
Het verhaal van Stijn is natuurlijk wel heel erg extreem, maar ik kan me (nou ja, waarschijnlijk ook niet) een beetje voorstellen hoe dat zou zijn voor een partner als je vriend / vriendin ineens zo ernstig ziek is. Je relatie zal er waarschijnlijk heel ernstig door veranderen.
Op het eind heb ik enorm zitten huilen. Je weet van tevoren dat het niet rooskleurig zal aflopen, maar als het eenmaal zover is..
Heel veel bewondering voor hoe Carmen met haar ziekte omgaat, en de hoeveelheid humor die er in het boek zit.
Mocht er een vervolg komen op dit boek, dan zal ik het zeker willen lezen!
Bedankt voor het ringen!

Ik neem dit boek morgen mee naar de mini-meeting in Castricum. Daar geef ik het aan Marleen, en dan gaat het boek via een mooie reis als het goed is naar Erna.

Journal Entry 21 by Kanarthi from - Ergens in de provincie, Utrecht Netherlands on Saturday, April 2, 2005
Ik kreeg dit boek vandaag van koerier Marleen. Ik ben benieuwd!

Journal Entry 22 by Kanarthi from - Ergens in de provincie, Utrecht Netherlands on Thursday, June 23, 2005
Tjonge, wat een indrukwekkend boek. Ik heb het in 1 keer uitgelezen, en was er ook mee bezig en veel over aan het denken terwijl ik niet aan het lezen was. Het moet nu eigenlijk naar granuaile, maar Pytus komt op de meeting in Castricum dus mag hij het eerst.

Journal Entry 23 by Pytus from Amsterdam, Noord-Holland Netherlands on Tuesday, June 28, 2005
Ik heb het boek meegenomen van de meeting in Castricum op 25-5-2005. Na thuiskomst heb ik het nog zitten lezen tot één uur en de volgende ochtend om tien uur had ik het uit. Mijn commentaar volgt.

Journal Entry 24 by Pytus from Amsterdam, Noord-Holland Netherlands on Tuesday, June 28, 2005
"Misschien wel het slechtste boek dat ik ooit gelezen heb." - Pytus

Kluun noemt het boek in zijn "Verantwoording" een roman. Dat is het naar mijn oordeel niet, want een roman veronderstelt (o.a.) karakterontwikkeling. De karakters van de twee hoofdpersonen hebben nauwelijks veranderingen ondergaan en de 'bijrollen' komen er, wat dat betreft, nog bekaaider af. Nu hoeft een boek geen roman te zijn om een diepe indruk achter te laten en/of te ontroeren en/of emoties op te roepen van welke aard dan ook en dat heeft het kennelijk bij veel mensen gedaan, bij mij ook, al waren dat nogal negatieve emoties. Die heb ik willen analyseren.

Het beschrijven van de ziekte en het doodgaan aan kanker van een echtgenote heeft Jan Wolkers al beter gedaan in Turks Fruit. Het beschrijven van de vaak verkeerde wijze waarop (de werkers in) de gezondheidszorg met patiënten en hun problemen omgaan is al vaker en beter gedaan door (leden van) patiëntenverenigingen. Het beschrijven van seks en vreemdgaan is in de afgelopen eeuwen al vele malen vaker en beter gedaan. De beschrijvingen van de trendy uitgaansgelegenheden en hun publiek deden mij sterk denken aan "American Psycho". Misschien moeten wij, de lezers, vooral de nadrukkelijke combinatie van een 'aangekondigd sterven' van een, beweerdelijk, geliefde partner en het desondanks ongeremd vreemdgaan, "schokkend", of "aangrijpend", of "ontroerend", of "confronterend" of wat dan ook vinden? Het is geen literair, maar een moreel oordeel, als ik zeg dat ik de levenswijze van Stijn gedurende het ziekteproces van Carmen, allereerst onbegrijpelijk, maar verder puur egocentrisch en vooral ronduit walgelijk vindt. (Voor een goed begrip: vreemdgaan in een situatie waarin beide partners volledig gelijkwaardig zijn, is wat mij betreft alleen een zaak voor die twee mensen zelf.)

Uit de "Verantwoording" meen ik ook te begrijpen dat dit "op feiten gebaseerde" verhaal zwaar geredigeerd is. Kluun heeft een ongetwijfeld hevige ervaring 'van zich af' willen schrijven, maar hij geeft daarbij zelf al aan dat dit geen publiceerbaar boek zou opleveren. Dat redigeren heeft in iedere geval een eigentijds, 'snel' verhaal opgeleverd, dat precies past in de hedendaagse cultuur van hapklare brokken voor de tv, het internet of de film. Het verhaal heeft bijna de vorm van een scenario voor een film of tv-serie: 91 hoofdstukken (scènes?) met een gemiddelde lengte van 3,1 pagina. Modern/eigentijds is ook het aangeven van de 'wramples', al is de toegevoegde waarde ervan voor het verloop van of het begrip van het verhaal mij volstrekt onduidelijk. Dat geldt ook voor veel voetnoten: wat hebben de opstellingen van Ajax en het verloop van wedstrijden met kanker en vreemdgaan te maken? Of behoort dit bij de humor, die past bij de "rauwe" beschrijving? (De humor en de grapjes in het contact tussen Stijn en Carmen over haar doodgaan zijn voor mij wel herkenbaar. Daarover later.)

Het is, denk ik, vooral de eigentijdse vormgeving van het verhaal die aanspreekt. Het thema 'sterven' immers is niet uniek. Mijn leraar Nederlands op de middelbare school vertelde al dat niets zo eenvoudig is voor het teweegbrengen van ontroering als het beschrijven van het sterven van een geliefde. Het verhaal heeft bij mij geen enkele ontroering, laat staan tranen, teweeggebracht.

Waarom wilde ik dit boek lezen en heb ik dat - met duidelijke vooringenomenheid, dat geef ik direct toe - in enkele uren gedaan? Mijn vrouw, met wie ik bijna dertig jaar zeer gelukkig heb samengeleefd, hoorde op 14 mei 1996 - volkomen onverwacht en 'out of the blue' - dat ze kanker had en dat er absoluut niets anders aan te doen was dan een nog experimentele chemotherapie die niet meer dan uitstel zou betekenen en een lange lijst van bijwerkingen had. Zij besloot dat kwaliteit van leven belangrijker was dan verlenging. Zij overleed op 29 juli 1996, 51 jaar oud. Wij hebben ook in die laatste weken gelachen en grapjes gemaakt. Ik bleef, behalve de laatste week, gewoon naar mijn werk gaan. Zij had er geen enkele behoefte aan nog 'gauw even' van alles te doen waar ze voorheen niet aan toe gekomen was. Zij nam rustig de tijd om afscheid te nemen van veel mensen die haar lief waren.

Ik heb ook geschreven. Ik heb drie volle dagen gebruikt voor het schrijven van een half A4-tje: de tekst die ik bij haar crematie in enkele minuten heb uitgesproken. Een goede vriend maakte daarover een opmerking die ik zeer waardeerde: "Het was voor het eerst dat ik bij een crematie of begrafenis gehuild én gelachen heb." Maar ik denk niet dat een uitgever geïnteresseerd is.

Journal Entry 25 by Pytus from Amsterdam, Noord-Holland Netherlands on Thursday, August 4, 2005
Vanavond, 4-8-2005, geef ik het boek - in OBCZ-Lef- door aan granuaile.

Journal Entry 26 by granuaile from Amsterdam, Noord-Holland Netherlands on Saturday, August 6, 2005
deze week ontvangen. ik ga zo op vakantie. ik neem een stapeltje mee!

Journal Entry 27 by granuaile from Amsterdam, Noord-Holland Netherlands on Monday, January 9, 2006
eindelijk heb ik het boek dan uitgelezen. ik heb er inderdaad 5 vijf maanden over gedaan. *sorry mensen* en nu: wat vond ik van het boek?
ik vind het echt een boek voor vrouwen die graag tijdschriften lezen. en ik hou niet van tijdschriften lezen. de schrijfstijl was niet mijn favoriet maar past wel bij de rest van het boek. wat de stijl van het boek betreft paste het allemaal bij elkaar: schrijfwijze, personages, beslissingen die zijn namen. wat dat betreft moet ik zeggen dat ik het een goed boek vond. (maar ik weet niet of ik een ander boek van hem zou lezen)
overigens dacht ik niet dat het autobiografisch was. wel was zijn vrouw overleden aan kanker.

volgens mij heeft iedereen het boek gelezen. dan kan het weer terug! of heeft iemand interesse?

Journal Entry 28 by wingjanna2wing from Castricum, Noord-Holland Netherlands on Wednesday, January 25, 2006
Het boek is weer thuis. Het is duidelijk dat de lezers nogal verschillen van mening over dit boek. Iedereen bedankt voor de entries!

Het boek gaat op een of ander moment de wijde wereld in.

Journal Entry 29 by wingjanna2wing from Castricum, Noord-Holland Netherlands on Tuesday, April 4, 2006
Voordat het boek de wijde wereld in gaat willen Enitnaj en haar dochter het graag nog lezen. Vandaag vertrekt het boek dan ook richting Tilburg.

Journal Entry 30 by wingEnitnajwing from Tilburg, Noord-Brabant Netherlands on Wednesday, April 5, 2006
Vandaag zat het boek bij de post...ben erg benieuwd, want ik heb er veel over gehoord!
Mijn (stief!)dochter mag als eerste lezen, zelf heb ik het momenteel onmogelijk druk op mijn werk. (Misschien dat zij nu eindelijk ook over de bookcross-streep getrokken zal worden!)
Ik laat in elk geval weten wat ik er van vond en, als ze het zelf niet doet, ook wat zij er van vond!

Bedankt voor het opsturen Janna, fijn dat ik "post-ring" toch nog mee mag lezen :-)

24 april: (Stief)dochter was zwaar onder de indruk van het boek, ze heeft een nacht doorgelezen (en gehuild) om het uit te krijgen...

Nu mag ie op mijn stapeltje TBR, maar vermoed dat ik er (zeer) binnenkort aan ga beginnen!

Journal Entry 31 by wingEnitnajwing from Tilburg, Noord-Brabant Netherlands on Monday, May 1, 2006
Wat een ontroerend boek, hoewel ik me ook geregeld aan het gedrag van Stijn heb geërgerd...
En ergens kon ik me zijn gedrag ook wel weer voorstellen, de behoefte om iemand buiten het eigen kringetje te hebben, los van alle narigheid. Maar ja, dat hoeft niet meteen een "lichamelijke relatie" te zijn :-)
Hield het bij het laatste stukje boek niet droog, kreeg nog bijna ruzie met mijn lief omdat hij het waagde tijdens die laatste bladzijdes tegen me te gaan praten...

Nu gaat ie door naar mams en zus! (Wij lezen gezellig met de hele familie zielige boeken....)

Journal Entry 32 by jrondewit from Heemstede, Noord-Holland Netherlands on Tuesday, May 2, 2006
Gekregen van mijn oudste dochter. Veel over het boek gehoord!
Zowel mijn jongste dochter als ikzelf willen het graag lezen, binnenkort.

Journal Entry 33 by jrondewit from Heemstede, Noord-Holland Netherlands on Saturday, July 29, 2006
Het boek leest verrassend snel en luchtig, zeker als je kijkt naar het onderwerp! De schrijfstijl van Kluun zorgt er voor dat je ondanks het droevige onderwerp toch regelmatig moet lachen en met de hoofdpersoon meeleeft ondanks de rottigheid die hij uithaalt!
Mijn jongste dochter heeft het inmiddels ook gelezen en verzuchtte: ik ben een paar keer volgeschoten...

Nu gaat het boek binnenkort op de post naar digilin!
Bedankt Janna2 voor het uitlenen van dit boek!

Journal Entry 34 by digilin on Wednesday, August 9, 2006
Een totale verassing toen ik dit boek op de deurmat aantrof. Mijn eerste boek wat ik via BC toegezonden krijg en dan direct zo'n mooi boek wat ik al tíjden wilde lezen...

Ik ben er net in begonnen dus het verslag en de waardering volgt!

Are you sure you want to delete this item? It cannot be undone.