De zesde mei
1 journaler for this copy...
Tomas Ross – De zesde mei
Het is een bekend en logisch trucje, dat Ross elke keer uithaalt. Hij leest zich goed in, spreekt wat contacten en bedenkt een verhaal wat waar zou kunnen zijn. Maar hij schrijft fictie, dus hoeft hij niet in een rechtbank te verantwoorden wat hij niet hard kan maken. Hij zou dus een goede schrijver kunnen zijn, hij zou ook een populist kunnen zijn, op zoek naar de complottheorie. Hij is een gewaardeerd thrillerschrijver die zijn inspiratie haalt uit de realiteit.
Dat maakt hem, in mijn ogen, een stukje interessanter dan menig thrillerschrijver die volgens een bepaald concept werkt, die altijd vergelijkbare boeken schrijft, omdat dat werkt. En de ene keer lees ik het boek en denk ik dat zijn theorie zou kunnen kloppen. Soms trek ik ook de conclusie dat hij begonnen is aan een onderwerp, maar geen realistische hypothese heeft kunnen vinden, maar te veel tijd kwijt was om nog te stoppen.
De zesde mei is natuurlijk de dag dat Pim Fortuyn werd vermoord. Vele complotdenkers denken dat niet Volkert van der Graaf (iedereen kent ondertussen zijn achternaam) de Lonesome Wolf was die hij werd, maar dat er een hele groep achter zat, die samen de moord hebben voorbereid. Vele LPF-aanhangers (tegenwoordig PVV’ers of FVD’ers) willen dat graag geloven. Zeker ook omdat het de heersende politici niet slecht uitkwam dat de buitenstaander die premier zou worden werd vermoord. De geheime dienst zou dan ook bewust niet hebben ingegrepen.
Ross schrijft het verhaal bij die theorie, geen slecht verhaal, maar ook niet een heel aannemelijke. Dat is meteen de valkuil. Het onderwerp leeft, de thriller moet af, de uitgever jaagt, het boek moet de winkel in. En dan wordt het verhaal te eendimensionaal, te voorspelbaar. Je weet waar het naar toe moet. En je snapt ook dat de doofpot belangrijk is. Dus waar het plot in vele thrillers belangrijk is, bepalend ook, bloedt dit boek dood. Jammer, had meer ingezeten.
Citaat: “Ik heb begrepen dat de heer Fortuyn weliswaar in het openbaar weigert zich te laten beveiligen maar toch ook dat hij in eigen persoon bij BiZa is geweest met een verzoek tot persoonsbeveiliging. Dat impliceert dan toch dat er bedreigingen moeten zijn?” (p.225)
Nummer: 19-038
Titel: De zesde mei
Auteur: Tomas Ross
Taal: Nederlands
Jaar: 2003
# Pagina’s: 296 (8457)
Categorie: Thriller
ISBN: 90-234-1142-0
Meer:
Bloed aan de paal
De klokkenluider
Take care
Het meisje uit Buenos Aires
De tweede verlosser
Het is een bekend en logisch trucje, dat Ross elke keer uithaalt. Hij leest zich goed in, spreekt wat contacten en bedenkt een verhaal wat waar zou kunnen zijn. Maar hij schrijft fictie, dus hoeft hij niet in een rechtbank te verantwoorden wat hij niet hard kan maken. Hij zou dus een goede schrijver kunnen zijn, hij zou ook een populist kunnen zijn, op zoek naar de complottheorie. Hij is een gewaardeerd thrillerschrijver die zijn inspiratie haalt uit de realiteit.
Dat maakt hem, in mijn ogen, een stukje interessanter dan menig thrillerschrijver die volgens een bepaald concept werkt, die altijd vergelijkbare boeken schrijft, omdat dat werkt. En de ene keer lees ik het boek en denk ik dat zijn theorie zou kunnen kloppen. Soms trek ik ook de conclusie dat hij begonnen is aan een onderwerp, maar geen realistische hypothese heeft kunnen vinden, maar te veel tijd kwijt was om nog te stoppen.
De zesde mei is natuurlijk de dag dat Pim Fortuyn werd vermoord. Vele complotdenkers denken dat niet Volkert van der Graaf (iedereen kent ondertussen zijn achternaam) de Lonesome Wolf was die hij werd, maar dat er een hele groep achter zat, die samen de moord hebben voorbereid. Vele LPF-aanhangers (tegenwoordig PVV’ers of FVD’ers) willen dat graag geloven. Zeker ook omdat het de heersende politici niet slecht uitkwam dat de buitenstaander die premier zou worden werd vermoord. De geheime dienst zou dan ook bewust niet hebben ingegrepen.
Ross schrijft het verhaal bij die theorie, geen slecht verhaal, maar ook niet een heel aannemelijke. Dat is meteen de valkuil. Het onderwerp leeft, de thriller moet af, de uitgever jaagt, het boek moet de winkel in. En dan wordt het verhaal te eendimensionaal, te voorspelbaar. Je weet waar het naar toe moet. En je snapt ook dat de doofpot belangrijk is. Dus waar het plot in vele thrillers belangrijk is, bepalend ook, bloedt dit boek dood. Jammer, had meer ingezeten.
Citaat: “Ik heb begrepen dat de heer Fortuyn weliswaar in het openbaar weigert zich te laten beveiligen maar toch ook dat hij in eigen persoon bij BiZa is geweest met een verzoek tot persoonsbeveiliging. Dat impliceert dan toch dat er bedreigingen moeten zijn?” (p.225)
Nummer: 19-038
Titel: De zesde mei
Auteur: Tomas Ross
Taal: Nederlands
Jaar: 2003
# Pagina’s: 296 (8457)
Categorie: Thriller
ISBN: 90-234-1142-0
Meer:
Bloed aan de paal
De klokkenluider
Take care
Het meisje uit Buenos Aires
De tweede verlosser
