Als je met veel plezier boeken leest over hoe het yuppen (ook) kan vergaan, heb ik hier een tip. Over de leegheid van het bestaan als je op je dertigste alles binnen hebt (vrouw kind huis auto baan, om met Acda & De Munnik te spreken). En dat je op de bank naar je topstereoinstallatie kijkt, twijfelt wat je zult doen, weekendje New York, zoveelste merkpak kopen. En dat je opeens denkt 'Is dit nou alles?'
Georg M. Oswald schetst in 'Alles wat Telt' zo'n dertiger. Prima baan, veel geld, goede kringen. Dolgelukkig dus. En er van overtuigd dat hij dat allemaal aan zichzelf te danken heeft. Fout gedacht!
Kind van z'n tijd, en dus van baan naar baan gerold, vette mazzel. Maar wel toeval. Dus als het leven tegen gaat zitten heeft hij daar geen antwoord op. Eigen schuld dikke bult.


In Duitsland geprezen als hoogstaande literatuur. Ik vond het een vervelend boek.
Maar ooit heb ik het wel gekocht, zo'n lekkere uitgave van De Geus. Best een mooi boek, eigenlijk :-)

Released on Friday, March 05, 2004 at in the mail to fellow bookcrosser. in Ede, Gelderland Netherlands.

In de Te Mooi Om Los Te Laten bookbox.

Ik wilde dit boek eigenlijk zonder verder te kijken wegleggen, maar toen viel me het citaat op de kaft op: Intelligent, sarcastisch plezier (Der Spiegel). Daar hou ik wel van. Dus toen heb ik de eerste paar regels gelezen en het spreekt me wel aan. Er lach al een grijns op mijn gezicht. TBR, dus!

Oh, ik was nog even de voorgaande journalentries aan het lezen, en wat een mooie typefout heb ik daar gemaakt! Die hou ik erin.

Wat ik mooi vond aan het boek is de sarcastische distantie waarmee de hoofdpersoon zichzelf beschrijft. Hij ziet zichzelf van een afstand ten onder gaan en beschrijft dat bijna objectief. Knap, hoewel het niet altijd consequent doorgevoerd is.

Verder vond ik het niet heel opzienbarend. Aardig verhaal, maar een beetje te snelle ontwikkelingen. Aan de andere kant heeft hetniet genoeg body om langer te zijn dan het is. Het was net op tijd uit voordat het begon te vervelen. De grijns die mij in het begin om de mond, is niet echt gebleven. het plezier dat voorspeld werd op de voorkant heb ik een beetje gemist. Maar ik acht het heel goed mogelijk dat dat aan de vertaling ligt, die ik niet denderend vond. Daarnaast is het voor het eerst in tien jaar dat ik Duitse literatuur lees. De volmondigheid van het Duits past niet zo bij mij en niet bij het Nederlands in deze schrijfstijl.

Dat gezegd hebbende, vond ik het geen tijdverspilling om het te lezen. Ik zou het zelf niet gekocht hebben, maar ik vind het leuk dat ik wel de kans heb gehad het te lezen. En het is inderdaad een mooi uitgegeven boek!

Mee naar de meeting morgen op de boekenmarkt in Deventer. Ik laat hem los op de meeting of wellicht ergens op de boekenmarkt.