Synopsis:
"De eerste drie jaar van zijn leven sprak Thomas Boender geen woord. Zijn vader Jelle en zijn moeder Tjitske zeiden alleen het hoognodige tegen elkaar."

Uit de dozen van Moem.
Ik heb deze al (meerdere keren), en daarom gaat hij rechtstreeks op mijn AVL-plankje. Op zoek naar een nieuwe lezer.

Ik vond dit een mooi boek. Het gaat over een jongen, die opgroeit in een gezin dat zeer weinig woorden gebruikt.
Ze leven in het noorden, in een klein dorp. Noorderlingen zijn 'beroemd' om het stugge, niet-spraakzame. Men gebruikt daar niet meer woorden dan absoluut noodzakelijk. Doe maar gewoon, dat is al gek genoeg ...

Deze jongen, Thomas, is eenzaam. Een jonge leraar die hem bijles geeft, leert hem ook pianospelen. Niets speciaals, slechts een aantal nummers.
Wanneer Thomas groter wordt, hij ziet iets in zijn vader wat hem bang maakt. Hij spaart wat geld door te werken in een fietsbandfabriek. Wanneer de tijd daar is, staat hij op en verlaat het huis. Naar Amsterdam. Wat hij daar gaat doen? Hij heeft geen flauw idee.

Hij ontmoet daar een meisje met wie hij een paar dagen doorbrengt. Wanneer ze naar Parijs wil, besluit hij mee te gaan. Ze ontmoeten twee jongens, die hen een lift naar Parijs geven.
Vanuit Parijs steekt het meisje over naar Engeland, maar toen zij en Thomas daar aankwamen, vertrok ze met de noorderzon, waarbij ze het ​​grootste deel van zijn geld en zijn paspoort meeneemt.

Thomas belandt in een kliniek voor geesteszieken. Hij wil niet praten. Hij voelt dat hij zichzelf moet beschermen en woorden zijn vijanden. De artsen weten niet wat ze met hem moeten doen met hem: er is niets waarmee hij zijn identiteit kan bewijzen.
Ten slotte, wanneer alle advertenties niet tot resultaat hebben geleid, geven ze op. Gelukkig vindt de folder met de advertentie en zijn foto de weg naar het kleine dorp waar hij vandaan komt. De vrouw die hem vroeger onderwees herkent hem en belt het ziekenhuis.
En zo keert Thomas tenslotte terug naar huis. Hij is nu alleen met zijn moeder, omdat zijn vader een paar weken eerder verdronken is.
Woorden zijn teruggekomen. En Thomas gaat vanaf nu voor zijn moeder zorgen.
"Stilte maakt je alleen zwaar, brengt je naar beneden".

Ik laat dit boek ergens in het MCL los. Weet niet precies waar: of op de leestafels in het restaurant, of in de wachtruimte van de geheugenpoli.
Het tijdstip hangt af van de afspraken die gepland zijn. Oftewel: een echte wildebras :-)

Hallo, gelukkige vinder!
Wat leuk dat je op deze pagina kijkt. Als je dit leest, heb je een boek gevonden, een cadeautje van mij voor jou. Veel plezier ermee!

Het zou fijn zijn als je meldt dat je het boek gevonden hebt. Dat kan gewoon in het Nederlands. Daarna kun je het lezen en, als je wilt, hier nog eens schrijven wat je er van vond.
Je mag het ook aan iemand anders geven, of het gewoon weer ergens achterlaten. Het zou leuk zijn als je dan ook een vrijlaatbericht zou schrijven, om te vertellen waar je het achtergelaten hebt.

Wil je het boek op zijn reis volgen, meld je dan via de site aan als nieuwe BookCrosser. Zou je mij (Boekentrol) dan willen opgeven als referent? Bedankt!

De Nederlandse uitleg vind je op www.bookcrossing.nl
Heel veel plezier gewenst!